گویش ملایم G8 در خصوص برنامه هسته‌ای ایران ( ترجمه)

نوشته: ماسیمو کالابرسی(Massimo Calabresi ) در تایمز آن-لاین

ترجمه: امین

رهبران کشورهای عضو G8 که اجلاسی در شهر کوهستانی لِه آکویلا(L. Aquila ) ایتالیا در هشتم جولای را برگذار کردند، در واکنش به نحوهء برخورد ایران با معترضان سیاسی اش، موضع محکمی را اتخاذ کردند واز رژیم خواستار محترم شمردن مفاد قانون اساسی و حقوق بشر شدند. اما زمانی که موضوع به برنامهء اتمی تهران رسید، چیزی که آقای اوباما به دیدهء استراتژی تخریبی، در روابط ایران-آمریکا به آن نگاه میکند، رهبران این نشست، لحن ملایم تری را بکار بردند؛ مشوق نحوهء گفت و گو بجای برخورد شدند و حق دستیابی ایران بر امکانات صلح آمیز هسته ای را درک کردند. تا کنون این آشکارترین نشانه ای بود که اوباما، حتی با وجود خشونت های پس ار انتخاباتی در ایران، همچنان قصد دارد بر استراتژی هویج ( مسامحه و تشویق) خود پیش از بلند کردن چوب دستی( فشار و خشونت) در قبال ایران پافشاری کند.

مشاوران ارشد آمریکا، سعی کرده اند تا جراید غربی را مجاب بر سخت بودن بخش هسته ای بیانیه G8 در خصوص ایران بنمایند. در نشست مطبوعاتی هشتم جولای، ویلیام برنز(William Burns)*، .....

.........

مشاور ارشد امور خارجهء آمریکا، گفت که بیانیه تأکیدی است بر مواردی چون : - احساس یک ضرورت زمانی، که من گمان میکنم همهء رؤسای هشت کشور آن را حس کرده اند.(در خصوص حل بحران هسته ای ایران-م)- و یا – استمرار عدم تطابق فعالیت ها با شورای نظارت انرژی هسته ای-.

اما در بخش امور هسته ای، بیانیه، بیشتر وقتش را به اعطای اطمینان مجدد -با دیدی محترمانه- بر حقوق ایران در این باره صرف کرده تا اظهاریه ای اضطراری در خصوص نگرانی بر مقاصدش. در بیانیه میخوانیم : - ما، همچنان بر یافتن راه کاری دیپلماتیک، برای حل مشکل هسته ای ایران، معتقد میمانیم-؛ که به وضوح از هرگونه افزایش فشار بر تهران، حداقل در حال حاضر، خودداری کرده است. رؤسای نشست بیان داشتند که - ما عمیقاً امیدواریم که ایران این فرصت را مغتنم شمرده، به دیپلماسی شانسی بدهد، تا از طریق مذاکره، برای مسئلهء اتمی راه حلی تدبیر کنیم- بدین سان، بیانیه، حق بهره مندی ایران از دست یابی به انرژی صلح آمیز هسته ای را تأئید میکند؛ همان چیزی که ایرانی ها مدعی اند در تلاش برای بدست آوردنش . ملل غرب، مشکوکند که فعالیت های صلح آمیز ایران، تنها سرپوشی برای تلاش این کشور در جهت ساخت سلاح اتمی باشد. مجدداً در بیانیهء G8 می خوانیم : -ما حق ایران، برای دستیابی به انرژی اتمی را برسمیت میشناسیم، اما چنین حقی، با مسئولیت بازگردانی اعتمادسازی( به جامعه بین الملل-م ) در چگونگی اقدامات اجرایی ِ مشخصاً صلح آمیز هسته ای بدست می آید –.

در اشاره ای مختصر، چیزی که یکی دیگر از مقامات اجرایی آمریکا، درهمان کنفرانس خبری، به –کم تحملی- رؤسا تعبیرش کرد، سران نشست، اذعان کردند که در ماه دسامبر، موقعیت ها را بازنگری میکنند.

حتی اگر نحوهء نوشتار این بیانیه، مایهء دلخوری طراحان سیاست های کلان کاخ سفید شود، در عوض کاملاً در راستای مسیری است، که اوباما در پیش گرفته و مدعی است، تلاشی در جهت بازداری ایران در تبدیل به یک قدرت اتمی است.

دولت آمریکا، پیشنهاد مذاکرات ِ بی پیش شرط در هر زمینه ای، حتی مسائل هسته ای را ارائه کرده، احتمال عادی سازی روابط را در پیش رو گذاشته، پیشنهاد سرمایه گذاری خارجی و دیگر مشوق ها را در دستور کار دارد، تا ایران را در نشستن بر سر میز مذاکره تشویق کند. اما از سوی دیگر، تحریم های دهشت زا و همه جانبه ای را نیز آمادهء اجرا دارد، اگر ایران نخواهد در خصوص برنامهء هسته ای اش، در تمکین تام چهارچوب مقررات شورای نظارت به پیش رود. معاون رئیس جمهور، خانم کلینتون، میگفت :- اگر این رویه به جایی نرسد، آنوقت ما میتوانیم تحریم های –کمرشکنی- را بر آنها آوار کنیم –.

از جهتی دیگر، برخی بزرگان هم تراز اوباما درG8، تا این حد صبور نیستند.

آقای ساکوزی، رئیس جمهور فرانسه، ترجیح میداد که بیانیه، شامل بند اخطاریه ای می بود برای شرایطی که مذاکرات به بن بست بخورد و پس از آن در هشتم جولای ابراز کرد : - ما کوشش کردیم تحریم ها را بلافاصله شدیدتر نکنیم، تا بتوانیم به یک همسویی با همه اعضاء دست پیدا کنیم - . بریتانیا هم، ترجیح میداد در متن اخطاری گنجانده میشد، که عواقب عدم پذیرش ایران با مذاکرات را تذکر میداد. در هر صورت مقامات کاخ سفید اعلام کردند که مابین آنان، فرانسه و بریتانیا بر سر موضوع اختلاف نظری وجود ندارد.

چیزی که مشخص نیست اینکه، آیا اوباما در قبال ایران، ادبیات ملایمی بکار برده چون می خواهد وقت بیشتری به ایران برای مذاکره بدهد و یا این بهترین توافقی است که از چانه زنی با روسیه بدست آورده. چه به میل و چه به اجبار، سیاست اوباما در قبال ایران، با وجود درگیری های جاری در آ ن کشور، به جونه ای اعجاب انگیز، ثابت و همچون گذشته، بی تغییر مانده است. از بدشانسی ِ او، این ثابت قدمی از جانب دیگر عوامل این رابطه نیز مشاهده میشود.

ایران پس از آنکه در ماه آوریل، ابتداً پذیرفت که با آمریکا و همدستان های اروپایی اش آغاز به مذاکره کند، تا کنون دیگر هیچ حرکتی از خود نشان نداده که نشان بر درگیری معنا داری در این زمینه باشد. آن از سو چین و روسیه، خواهان حل مشکل از طریق مذاکرات هستند، با این حال هیچ رغبتی از خود نشان نمیدهند که در صورت عدم پذیرش ایران،در تمکین ایران از چهارچوب مقررات شورای حکام، تحریم های سنگین تری بر ایران اعمال شود. بدون حمایت این دو، کشورهای غربی، برای اعمال تحریم هایی که بتواند، به واقع کمری از ایران بشکند، دچار مشکل خواهند شد.

از اکنون تا ماه سپتامبر، چیزی باید ارائه شود، چه از سوی واشنگتن، چه مسکو و یا تهران.

پایان.

***********************************

*- برای اطلاع بیشتر به ترجمهء ( حرکت بعدی اوباما) در همین بلاگ مراجعه شود.

** پس از نوشتار این متن، آقای متکی سخنانی را از طرف دولت(!؟) بیان کرده که برای اطلاع از آن به خبرنامه ها مراجعه شود.